1)

I. [Ստորադասական շաղկապ]

Կապակցում Է՝
1. Երկրորդական նպատակային նախադասությունը գլխավորի հետ՝ Որպեսզի նշանակությամբ: Եկել եմ, որ մի շնչում երգեմ երգդ այն զիլ-հնչուն (Հ. Հակոբյան):
2. Ժամանակի երկրորդական նախադասությունը գլխավորի հետ՝ Երբ նշանակությամբ: Նոր Էի ընդունվել երիտասարդական թերթում աշխատելու, որ ինձ հանձնարարեցին ակնարկ գրել մի աշակերտի մասին (Զ. Դարյան):
3. Պայմանի երկրորդական նախադասությունը գլխավորի հետ՝ Եթե նշանակությամբ: Որ ընդունվի, լավ կսովորի: Թշերից արյուն ու լույս Է կաթում, մատով որ խփես՝ խալ կվերցրնի (Մ. Խերանյան):
4. Հիմունքի և պատճառի երկրորդական նախադասությունը գլխավորի հետ՝ Քանի որ, դեռ որ նշանակությամբ: Որ թողնում ես ինձ փշերում՝ դու իմ վարդը չես (Հ. Շիրազ):
5. Որոշիչ երկրորդական նախադասությունը գլխավորի հետ՝ ցույց տալով որևէ բանի չափը՝ աստիճանը՝ որակը՝ բնույթը: Արևն այնքան պայծառ Է ու տաք, որ դունչը թաթին՝ շունն Է մրափում (Վ. Դավթյան):

II. [Եղանակավորող բառ]

1. Արտահայտում է թերահավատություն՝ Արդյոք նշանակությամբ: Քո ասածներին ո՞վ կհավատա որ:
2. Արտահայտում է կասկած՝ երկմտություն՝ զարմանք՝ Մի՞թե նշանակությամբ: Այս բոլորը չգիտեի՞ր որ:
3. Արտահայտում է խոսքի զորացում՝ սաստկացում՝ իսկ, հենց, իսկապես նշանակությամբ: Նա որ երբեք չի մոռանա հին թշնամանքը (Ժ. Օլիվիե): Նյարդերս որ անտանելի են (Վ. Տերյան):
4. Արտահայտում է հիացմունք՝ գոհունակություն՝ բավականություն՝ Ա՜յ, ահա՜, հենց նշանակությամբ: Որ չէր երգում՝ գյուղն Էր թափվում, կին, տղամարդ շրջապատում, արբում էին նրա երգով (Լոնգֆելլո): Հիմա որ բոլոր կողմերով պատրաստ եմ քննության (Վ. Անանյան):

2)

[դերանուն] որի, որին, որով, որում, (որի մեջ), որոնք, որոնց ևն:

1. Որպես հարաբերական դերանուն գործածվում Է ստորադասական նախադասությունը գլխավորին կապակցելու համար՝ հարաբերյալի փոխարեն՝ Նա, ով որ նշանակությամբ: Ամենայն տեղ մահը մի է, մարդ մի անգամ պիտ մեռնե, բայց երանի՜, որ յուր ազգի ազատության կզոհվի (Մ. Նալբանդյան):
2. Տրոհական-բաշխական իմաստով՝ Մեկը... մեկը, ոմանք... ոմանք նշանակությամբ: Որը երգում էր, որը ծափ տալիս, որը կատակում կողքին նստածի հետ:
3. Որպես հարցական դերանուն՝ Ո՞վ, ի՞նչ, ո՞ր մեկը: Այն ո՞ր հերոսը կարող էր նրա դեմ կռվել:
4. Հարցում ընտրության մասին՝ եղածներից (հնարավորություններից, առաջարկներից ևն) ա՞յս թե՞ այն, մե՞կը թե՞ մյուսը: Կոստյումներ շատ ունենք, դու ո՞րն ես ուզում:

շ. Իբր թե, թե: || Եթե, որպեսզի, զի: II Երբ որ:

դ. 1. Чтобы, чтоб. 2. Какой, который, чей. 3. Если, хотя, раз. ♢ Որ ասես совсем, абсолютно. Որ ասու՛մ էի ведь я же говорил! говорил же я! Որը որ который, какой. Ի՞նչ կա որ а что? а что тут такого? Ինչ էլ որ... что бы ни... Որը... որը один... другой, одни... другие. Ո՞ր մեկն ասեմ очень много, счёту нет, не перечислишь. Որը հասավ... каждый, всякий кому не лень, все. Ինչ էլ որ լինի что бы ни было. Ինչ էլ որ... что бы ни... Հետո ինչ որ ну и что? ну и что же? что же из этого.