[ածական]
1. Որոտով լցված, որոտի ձայնով լցված՝ թնդացող: Որոտալիր ձոր:
2. Ահեղ թնդյունով՝ դղրդյունով լցված, ահեղ թնդյուն հանող: Որոտալիր պայթյուն:
3. Ահեղ ձայներով լցված, հսկայական դղրդյունով արձագանքող: Լեռները որոտալից դղրդում էին:
4. (փոխաբերական) Աղմուկով՝ գոռում-գոչյունով լցված: Որոտալիր դահլիճ:
5. (փոխաբերական) Որոտի նման, շատ բարձր հնչող: Որոտալիր ձայն:
6. Դղրդալի, դղրդալից (որոտի ձայնով լցված):
7. Տե՛ս Որոտաձայն:
8. Տե՛ս Որոտագին:

. տես Որոտաձայն, Որոտագին: որոտալից)

1. ա. Громовой, раскатистый, громогласный, гулкий. 2. մ. Раскатисто громогласно, гулко.