[չեզոք բայ]
Ուխտազանց լինել, ուխտը խախտել՝ դրժել:

չբ. Ռլխտադրժել, երդմնազանցել, խ ոստմնա զանց ել, երդւմն ադրժե լ, խոաոմնադրւժել, ուրանալ, ուխտազանց լինել, ուխտադրուժ լինել, երդմնազանց լինել, երդմնադրուժ լինել, խոստմնազանց լինել, խուստմնադրուժ յւինել:

եցի (հզվդ.) Нарушать (нарушить) обет.