ուխտատեղի, ուխտատեղեր, [գոյական]
1. (եկեղեցական) Ուխտի գնալու տեղ՝ վայր, ուխտագնացության սրբավայր:
2. (փոխաբերական) Նվիրական՝ սրբագործված վայր:

տե՛ս Ուխտատեդքի:

ի 1. Святые места, место паломничества, церковная святыня. 2. (փխբ.) Обетованная земля, обетованный край.