[ներգործական բայ]
1. Ուխտով որևէ բան ստանձնել, ուխտ անել:
2. Որևէ ցանկության՝ փափագի կատարմանը ձգտելով՝ մի բան խոստանալ, որևէ բան խոստանալ իղձը ի կատար ածվելու համար (սովորաբար՝ սրբերին ուխտի գնալիս):
3. (փոխաբերական) Նվիրագործել, սրբազան պարտականություն՝ պարտավորություն դարձնել:
4. (փոխաբերական, հեգնական) Վճռել, անխախտելի վճիռ ընդունել: Միաբանները... ուխտել են կողոպտելու թե՛ վանքը, թե՛ ուխտավորներին (Վրթ. Փափազյան):

նբ. 1. Երդվել, խոստանալ, ուխտ անել, երդում ուտել, երդում տալ: 2. Դաշեադրել, համա ձայն ել, պայմանագրել, (հնց.) պայմանել. խորհրդադրել (գաղտնիԼ դաշինք կնքել, դաշինք կապել, պայման կապել, դաշն դնել, ուխտ դնել, ուխտ կապել: 3. Տես Որոշել:

եցի Дать (или принести) клятву (или обет).