[ածական, մակբայ]
1. Առանց միջնորդի, ուղիղ, անձամբ: Ուղղակի դիմում՝ այցելություն:
2. Ոչ կողմնակիորեն իմացող, ոչ ուրիշներից իմացած՝ տեղեկացած: Ինքը, իբրև ուղղակի ականատես՝ պատմում էր այդ տեսակցությունը (Ավ. Իսահակյան):
3. Առանց ծամծրմելու՝ վերապահումներ անելու, շիտակ, շիտակորեն, ուղիղ: Պարզ, ուղղակի խոսե՛ք (Վրթ. Փափազյան):
4. Առանց միջնորդ օղակների կատարվող, միջնորդավորող հանգամանքներ չունեցող: Ուղղակի հեռախոսային կապ՝ խոսակցություն՝ բանակցություն:
5. Առանց շեղվելու՝ այլ տեղ դիմելու՝ թեքվելու, ուղիղ: Պրոֆեսորը հասավ վանքի բակը և ուղղակի դիմեց գրադարան (Վ. Թոթովենց):
6. Գործածվում է եղանակավորող բառի նշանակությամբ՝
ա) Պարզապես, հենց նշանակությամբ: Մարդ ուղղակի բարկանում է (Հ. Քոչար):
բ) Իսկը, ճիշտ ու ճիշտ նշանակությամբ: Ուղղակի պառավի էր նմանվում (Նար-Դոս):

1. ա. Непосредственный, прямой. 2. մ. Непосредственно. 3. մ. Прямо. 4. մ. Просто. ◊ Ուղղակի խոսք прямая речь. Ուղղակի հարկ (տնտ.) прямое обложение.