[գոյական]
1. Այն կետը՝ կողմը, դեպի որն ուղղված է գործողությունը՝ շարժումը ևն:
2. Այն կողմը, որտեղ մի բան գտնվում է՝ տեղի է ունենում ևն:
3. Գործունեության զարգացման ևն ուղի՝ ընթացք, գիծ:
4. Գիտական՝ գաղափարական ևն գիծ, հոսանք:
5. Ուղիղություն, շիտակություն, ճշտություն:
6. Ճակատի՝ ռազմաճակատի այն մասը, որտեղ գործողությունները զարգանում են որոշ կետի՝ տարածության՝ օբյեկտի կողմը: Մարտեր են մղվում Բեռլինի ուղղությամբ (ՍՀ):
7. (Գործիական հոլով) Ուղղությամբ: Գործածվում է որպես կապ՝ նկատմամբ, մասին, վերաբերյայ նշանակությամբ: Նա... դեռ ոչինչ չի արել ապահարզանի ուղղությամբ (Գ. Մարկով):

գ. 1. Կողմ, կույս (հնց.), (բրբ.) դի, դեհ: Ուղեգիծ: 2. Շիտակություն, ճշտություն, ճշմարտության, ուղղականո ւթյուն (քւզվդ.): 3. Սրդարաթյուն, առաքինություն, պարկեշտություն, աննենգություն: 4. Կերպ, եղանակ, մեթոդ (գործելու): 5. Դիրք, սկզբունք (քաղաքական): 6. ճանապարհ, շավիղ. ընթացուղի:

թեքություն

թյան 1. Направление. 2. Курс. 3. Прямота. 4. Течение. ◊ Ուղղություն բռնել 1) взять направление, 2) взять курс. Ուղղությունը ճշտել уточнить направление. Ուղղությունը որոշել определить направление. Ուղղություն վերցնել взять направление. Ուղղություն (ցույց) տալ указать направление, направить Ուղղություն պահել держать курс. Ուղղություն բերել обратить на путь истины (на истинный путь). Ուղղությունը կորցնել потерять направление.