ունայնաբանի, ունայնաբաններ, [գոյական, ածական]
1. Դատարկախոս, դատարկ՝ անմիտ բաներ խոսող:
2. [ածական] Ունայնաբանություն պարունակող՝ հանդիսացող:

տես Դատարկաբան, Ունայնամիտ:

(հնց.) 1. ա. Пустословный, празднословный, суесловный (устар.). 2. գ. Пустослов, празднослов, суеслов (устар.).