ունքի, [գոյական]
Հոնք:

տես Հոնք:

ի (բրբ.) Бровь. ◊ Ունքերը կախել, Ունքերը կիտել сдвинуть (насупить, нахмурить) брови. Ունքերի տակից (տակով) նայել смотреть исподлобья. Ունքը աչքին քաշել 1) загрустить, է) сдвинуть (насупить, нахмурить) брови. Ունքերը բանալ, Ունքերը բացվել перестать огорчаться. Ունքերը կոճկել, տե՛ս Ունքերը կիտել: Ունքը վեր թողնել поднять брови, сделать большие глаза, удивиться. Ունքերը իրար տալ, Ունքերը վրա տալ, Ունքերը վրա քաշել, Ունքը փոթ գցել, տես Ունքերը կիտել: Աչքիդ վերև ունք կա ասել задеть (разг.), обидеть.