[չեզոք բայ]
1. Ուշաթափ լինել, գիտակցությունը կորցնել:
2. (փոխաբերական) Մի բանի համար խելքը գնալ, ծայրահեղորեն տարվել:
3. (փոխաբերական) Ուշագնաց վիճակի մոտ լինել, չափազանց բուռն կերպով ապրել մի բան: Ծիծաղից՝ լացից ուշաթափվել:

չբ. Նվաղել մարել, թալկանալ, թուլանալ, գիտակցությունը կորցնել, ուշքը գնալ, ո.լշքը գլխից (ը) գնալ, խեւլքը գնալ, ուշքը կորցնել, ուշքից գնալ, սիրտը գնալ, սիրտը անցնել, սիրտը մարել, սիրտը նվաղել, ուշագնաց լինել, գլուխը ղսանւպ, գլուխը պտտվել, ուշքը մարել, ուշքը երթալ, ուշքը կորցնել, ուշքը վերնալ, (բրբ.) խսգեւ, նոշեւլ, թուլա թափ ել, խլալվել, խլփալվել, խելթփել, խելռթփել, իրանից գնալ, խելքից բաժանվել, խելքամաղ յւինել, խելքաբժուժ լինել, խելքը րժժվել:

վեցի Впасть в беспамятство, упасть в обморок, потерять сознание.