ուշքի, [գոյական]
1. Ուշադրություն:
2. Ողջամտություն, ուշիմություն, առողջ դատողություն:
3. Զգոնություն, սթափ վիճակ:
4. Միտք, մտածողություն:
5. Զգացողություն, զգայելու՝ շրջապատն ընկալելու կարողություն:
6. (ժողովրդական) Հիշողություն:

գ. 1. Ուշադրություն; 2. Խելք, միտք, դատողություն: || Գիտակցություն: 3. Ւնքնազգացություն: 4. Տես Հիշողության:

ի 1. Внимание. 2. Здравомыслие, благоразумие. 3. Сознание. ◊ Ուշք դարձնել обратить внимание (на кого, что). Ուշք դնել внимательно слушать. Ուշքը անցնել упасть в обморок. Ուշքը գնալ 1) потерять сознание, 2) быть без ума (от кого, чего). Ուշքը կորցնել 1) растеряться, 2) потерять сознание. Ուշքը մի տեղ գցել сосредоточить внимание. Ուշքը վրան գալ прийти в сознание. Ուշքը վրան պահել быть трезвым, бдительным. Ուշքը տանել отвлечь внимание. Ուշքի բերել 1) привести в сознание, 2) отрезвить. Ուշքի գալ 1) прийти в сознание, 2) протрезвиться. Ուշքից գնալ упасть в обморок. Ուշք ու միտքը всё внимание. Ուշք ու միտքը գրավել захватить (всё) внимание. Ուշք ու միտքը մի բանի տալ загореться, отдаться со страстью (или целиком, всецело) чему-нибудь.