1)

ուսի, [գոյական]
1. Մարմնի վերին մասը՝ վզից մինչև բազուկը:
2. Հագուստի այն հատվածը, որ ծածկում Է այդ մասը:
3. Չորքոտանիների առջևի ոտքերի ամենավերին մասը:
4. (փոխաբերական) Լեռան լանջ՝ առավելապես՝ կողային և վերին մասերը: Մի գունատ լուսին վարսերը
փռեց լեռների ուսին (Գ. Սարյան):
5. (փոխաբերական) Տարածության մակերևույթը՝ մակերեսը: Ջրերը ոլորվել են արտերի ուսերով (Ա.
Վշտունի):

2)

Հապավում՝
ա) Ուսումնարան բառի (օրինակ՝ Ֆաբգործուս),
բ) Ուսանողական բառի (օրինակ՝ ուսբյուրո),
գ) Ուսուցում բառի (օրինակ՝ պարտուս):

ռաբուն (ծառիյ, կոթուն, ցողուն (բոցսիյ: 3. Արմ (տետրակի): 4. Կոթ, երախակալ, բռնատեղ, մեղեխ, դաստապան, բռնակ (գործիքի): 5. Կապիճ (կոշիկի): 6. Սկիզբ, սկզբնավորություն, ծագում, սերում (ազգի, անհատի): 7. Տես Բնօրինակ: Ց. ա. Հիմնական, էական, իսկական: 3

ի 1. Плечо. 2. Склон. ◊ Ուս(եր)ը թափ տալ՝ թոթվել, Ուսերը վեր քաշել пожать плечами. Ուսին առնել, Ուսն առնել взять на плечо. Ուս ուսի տալ сплотиться. Ուսովը գցել՝ ձգել, Ուսը գցել, Ուսը նետել вскинуть на плечо. Ուս ընդ ուս плечо о плечо, плечом к плечу, плечо к плечу, плечо в плечо. Ուսը դեմ անել՝ դեմ տալ, Ուսը տակը տալ подставить плечо. Ուսերին ծանրանալ обременить.