ուսմունքի, [գոյական]
1. Բնության՝ հասարակական կյանքի ևն երևույթների որևէ բնագավառի մասին ստեղծված տեսական դրույթների ամբողջությունը:
2. Որևէ մտածողի՝ գիտնականի՝ գիտական դպրոցի ուղղության ևն հիմնական դրույթների՝ հայացքների ամբողջությունը՝ համակարգը:
3. Ուսանելը:
4. Ուսում, ուսումնասիրություն:

գ. 1. Գիաություն: 2. Վարդակ էտութ|ուն: 3. Ուսում, կրթություն, ուսուցությոլն (հնց.):

ի Учение.