[ածական, գոյական]
1. Լափող:
2. Սպառող, ոչնչացնող:
3. Քիմիական ներգործությամբ քայքայող՝ մաշող:
4. (փոխաբերական) Հյուծող, մաշող, տանջող: Ուտիչ վիշտ.:

գ. Խածո-ծ, հոտիկ (ձմեռը ոչխարների ուտելու համար խոտ թափած բաց տեղ):

ա. 1. Едкий, въедливый (разг.), въедчивый (разг.). 2. Сосущий, гложущий (о тоске, горе).