ուրախակից - բացատրություն
ուրախակցի, ուրախակիցներ, [գոյական, ածական]
1. Միասին ուրախացող, մեկի հետ միասին ուրախացող՝ խրախճացող:
2. Մեկի ուրախությանը մասնակից, մեկի ուրախությունը կիսող՝ բաժանող:
3. Կերուխումի՝ խրախճանքների ընկեր:
1. Միասին ուրախացող, մեկի հետ միասին ուրախացող՝ խրախճացող:
2. Մեկի ուրախությանը մասնակից, մեկի ուրախությունը կիսող՝ բաժանող:
3. Կերուխումի՝ խրախճանքների ընկեր:
ուրախակից - հոմանիշներ
ա. Խնդակից, ցնծակից, բերկրակից, զվարճակից, հրճվակից, (հնց.) զվարճահւաղտրդ, զուգազվարճ:
ուրախակից - հականիշներ
ուրախակից - ռուսերեն թարգմանություն
ա. Делящий радость (с кем).