[ածական]
1. Ուրախություն՝ զվարթություն սիրող:
2. Ուրախություն՝ խրախճանք սիրող:

ա. Զվարճասեր, զվարճամիտ, բերկրասեր, բերկրամիտ, ուրախամիտ,, ուրախասիրտ, սրտուրախ, Տրճվասեր, հրճվամիտ, զվարթամիտ, խնդամիտ, (6նց.) խրախամիտ, խրախասեր:

ա. Весёлый, любящий веселье.