չաչի, [գոյական] (գավառական)
1. Շաղգամի՝ բազկի և նման բույսերի թեր:
2. Առանց արմատների տնկած ծառի ճյուղ՝ ոստ, որ արմատակալելով աճում է:
3. Լոբու պատիճ:

գ. (բսբ.) Չանչ, ած, ածեր, շիվ. ճյուղ, մատնարկ, տնկաճյուղ, նորատունկ (նոր տունկ1:

ի (խսկց.) 1. Вершки. 2. Черенок (побег). 3. (հնց.) Стручок (фасоли).