[ածական]
1. Չար՝ դաժան բախտ ունեցող, դժբախտ, անբախտ:
2. Չարիքներով՝ ձախորդություններով լցված, որտեղ կամ երբ չարիքներ՝ դժբախտություններ շատ են լինում:
3. Դժբախտություն՝ ձախորդություն բերող՝ պատճառող:
4. Դժբախտություն՝ ձախորդություն արտահայտող՝ պարունակող:

գ. Դժբախտ, անբախտ, ապաբսփւտ, թշվառ, ձախորդ, չարաբաստիկ, ապերջանիկ, (6 նց.) չարաբաստ, չարաղետ, չարադեԱ, (հզվդ.) պարսավաբախտ, վատաբախտ:

բարեբախտ

ա. Несчастный, злосчастный, злополучный, горемычный (разг.).