[ածական]
1. Չարաչար լլկված՝ լքված՝ տանջված, տանջահար:
2. Չարաչար լլկող՝ լքող՝ տանջող, տանջահար անող:
3. (հնացած) Չարից՝ սատանայից լլկված՝ չարչարված:

ա. (հնց.) 1. Замученный, измученный, истерзанный. 2. Одержимый бесом.