[ածական]
1. Ուրիշի դժբախտության վրա ուրախացող, ուրիշին չարիք՝ դժբախտություն ցանկացող:
2. Չարության արտահայտությամբ խնդացող՝ ծիծաղող, չարություն արտահայտող ծիծաղով:

ա. Չարակամ, չարանենգ, չարասեր, բարեատյաց (հզվդ.): Չարաժպիտ, չարախնդաց:

1. ա. Злорадный, злорадствующий. 2. մ. Злорадно, злорадствуя, зло.