[գոյական]
1. Չորս առանձին միավորների՝ անձերի ևն միասնությունը որպես հավաքական ամբողջություն: Այդ չորս ընկերները մի անբաժանելի չորրորդություն Էին կազմում:
2. (կրոնական) Աստվածային չորս անձերի կամ չորս տարրերի միասնություն:

գ. Քառորդություն: