[չեզոք բայ]
1. Ծունկը (ծնկները) գետնին հենելով կիսանստել:
2. Ծնկի գալ, ծնրադրել:
3. Այդ դիրքն ընդունած որոշ ժամանակ անշարժ մնալ որպես պատիժ:
4. (փոխաբերական) Խոնարհում անել, ստորաքարշորեն խոնարհվել: Նա ոչ թե բարևեց պետին, այլ պարզապես չոքեց նրա առջև:
5. Մեկի կամքին ենթարկվել, կուրորեն մեկի թելադրանքով շարժվել: Նա բոլորովին չոքել Է իր կնոջ առջև:
6. (փոխաբերական) Պարտվել, տանուլ տալ: Շատ փորձանքներից ազատված նախագահը այս անգամ չոքեց:
7. (փոխաբերական) Իջնել, նստել, կուտակվելով նեղել: Բոլորի վիշտն Է չոքել իմ կրծքին (Բ. Կարապետյան):
8. (փոխաբերական) Նեղել, ճնշել, խեղդել: Տարիներ, դարեր այս հողերի վրա շոգն Էր միայն չոքում՝ չար հովազի նման (Ե. Չարենց):
9. (փոխաբերական) Գալ, վրա հասնել: Չոքեց ձմեռը, մահվան նման սառն ու անողոք (Ա. Բակունց):
10. (փոխաբերական) Ուժասպառ լինել, հոգնելուց՝ թուլանալուց ընկնել՝ նստել: Եզները չոքեցին ու Էլ չկարողացան շարժվել:

չբ. 1. Ծնրադրել, ծնրադնել, ծնկել, ծունր դնել, ծունր չոքել, (բրբ.) չոքռտել, չոք լինել, չոնքի-պոլկի անել: 2. Ծնկի գալ, պարտվել, հաղթվել:

եցի 1. Становиться, стать, встать на колени, преклонять, преклонить колени (устар.). 2. (փխբ.) Преклоняться, преклониться. 3. (փխբ.) Покоряться, покориться. 4. (փխբ.) Рушиться, рухнуть. 5. (փխբ.) Нагрянуть. (փխբ.) Обессилеть. ♢ Չոքել բկին пристать с ножом к горлу. Դռանը չոքել нагрянуть, настичь.