[ածական]
1. Որևէ թերություն՝ բաց՝ թերի կողմ ունեցող: Պակասավոր աշխատանք՝ գործ:
2. Ոչ կատարյալ, թերի: Պակասավոր ծրագիր:
3. Մարմնական արատ՝ թերություն ունեցող: Պակասավոր մի խեղճ Էր նա, որ չէր կարողանում օրվա հաց վաստակել:
4. Խելքից պակաս, խելապակաս: Բերբերյանը համոզվեց, որ պակասավոր կանայք պակասել են, ու սկսեց ստեղծագործաբար մշակել <<Բարեկենդանը>> (Արտ. Քալանթարյան):

ա. 1. Թերի, անկատար, թերակատար, կիսակատար, կիսկատար: 2. Արաստւվոր: Հաշմանդամ, խեղանդամ, խեղ, հաշմ:

կատարյալ

ա. 1. Дефективный, неполноценный. 2. Имеющий изъян, недостаток. 3. Недостаточный. 4. (քեր.) Неполный. ♢ Պակասավոր բայ глагол, имеющий не все формы.