պայմանաժամի, պայմանաժամեր, [գոյական]
1. Տվյալ պայմանագրի՝ համաձայնության գործողության ժամանակը՝ ժամկետը, այն ժամանակամիջոցը, որի ընթացքում տվյալ պայմանագիրը պահպանում է իր ուժը:
2. Որևէ բանի համար պայմանագրով՝ համաձայնությամբ սահմանված ժամանակամիջոց՝ ժամկետ, պայմանագրով նախատեսված պարտավորությունները կատարելու համար սահմանված ժամկետ:
3. Պայմանավորված ժամ, որոշյալ ժամանակ՝ ժամ՝ օր ևն որևէ բանի համար (տեսակցության, որևէ գործի ևն):

գ. Ժամկետ, ժամանակակետ, ժամանակամիջոց, ժամանակ, (քյզվդ.) համբեր, համուրդ: Պայման:

ի Условленный, назначенный, установленный срок, время, час.