[գոյական]
1. Միմյանց հետ պայմանավորված լինելը:
2. Կախման մեջ լինելը, որոշակի պայմաններից անհրաժեշտորեն բխելը՝ անխուսափելիորեն լինելը: Երևույթների փոխադարձ պայմանավորվածություն:

գ. Պայմանավորություն, համաձայնություն, համսսձայնվածություն:

թյան 1. Обусловленность. 2. Договорённость. 3. Сговор.