ջահակրի, ջահակիրներ, [գոյական, ածական]
1. Ջահ կրող, ձեռքին ջահ ունեցող (մարդ):
2. (փոխաբերական) Որևէ ուղղության՝ ուսմունքի ևն առաջնորդ, ռահվիրա, դրոշակակիր:

ա. Ջահավոր, կերոնակիր, կանթեղակիր, կանթեղավոր, (հնց.) ջահազգեստ, ջահազգեցյալ, շահազգւաց, ջահաբարձ:

1. գ. Факельщик. 2. դ. (հզվդ.) Светоч. 3. ա. Носящий факел, с факелом.