1)

Տե՛ս
Ջանք:

2)

ջանի, [գոյական] (խոսակցական)
1. Մարմին:
2. Կյանք, արև, կենդանություն:
3. Հոգի, շունչ:
4. Առույգություն, մարմնական՝ ֆիզիկական կարողություն՝ ուժ:
5. Հոգյակ, սիրելիս:
6. Գործածվում Է որպես փաղաքշական բառ, որ դրվում Է անվան վրա՝ սիրելիս, հարազատս նշանակությամբ: Բաց չե՛մ թողնի, Լևոն ջա՜ն, ազիզ ջա՜ն (Ն. Զարյան):
7. [ձայնարկություն] Ուրախության՝ երանության՝ բավականության բացականչություն: Ես հարուստ եմ. ջա՜ն, ես հարուստ (Հ. Թումանյան):
8. Իբրև պատասխանական բառ՝ մեկի կանչին սիրալիր՝ քնքշանքով պատասխանելու համար: - Մայրի՜կ: - Ջա՜ն, ի՞նչ ես ուզում:

1) տես Ջանք:

2) տես 1. Սիրելի: 2. Հոգի 2 նշան.: 3. Մարմին: .

չոռ, ցավ

1) տե՛ս Ջանք։

2) ի (խսկց.) 1. Жизнь. 2. Душа. 3. Голубчик, голубушка. 4. Сила. 5. Тело, милый, дорогой. ♢ Ջանը գալ мочь, иметь силы, быть в состоянии. Ջանը դող ընկնել бросать, бросить в дрожь. Ջանը դուրս գալ выбиваться, выбиться из сил. Ջանդ քո՞ր է դալիս тумаков захотелось! Ջան գյուլում, տե՛ս Ջանգյուլում։ Ջանս милый, дорогой, душенька.