ռամկի և ռամիկի, [գոյական]
1. Աշխատավորական խավերին պատկանող մարդ, գեղջոլկ, գյուղացի:
2. (հավաքական) Աշխատավոր՝ հասարակ ժողովուրդ:
3. (հավաքական) Ժողովրդի բազմություն:
4. [ածական] Ռամկական խավին պատկանող:
5. (փոխաբերական) Հասարակ, ոչ բարձր, ոչ ազնվական:
6. Ժողովրդական զանգվածների կողմից գործածվող: Ռամիկ բարբառ:

գ. 1. Ժողովուրդ, ամբոխ: 2. Շինական, գեղջուկ, գյուղացի; 3. Տես Ռամկաբարո;

իշխան

1. գ. Мужик. 2. գ. Простонародье. 3. գ. Простолюдин. 4. ա. Простой. 5. տե՛ս Ռամկական։