ռեալիզմի, [գոյական]
1. Իրական պայմանների, հնարավորությունների և ուժերի հարաբերակցության հաշվառում և ըմբռնում, 2. Այդպիսի ըմբռնման ու հաշվառման ունակություն՝ կարողություն:
3. (գրականագիտություն): Գեղարվեստական ճանաչողության մեթոդ՝ գրականության և արվեստի մեջ, որ հիմնվում է իրականությունն իր տիպական գծերով վերարտադրելու սկզբունքի վրա:
4. Այդ մեթոդին հետևող ուղղությունը գրականության և արվեստի մեջ:
5. (փիլիսոփայություն): Միջնադարյան կրոնա-իդեալիստական փիլիսոփայության անվանումը (գտնում էր, որ ընդհանուր հասկացությունները նախորդում են փորձին և իրական կերպով գոյություն ունեն անկախ իրերից):

գ. Իրապաշտություն (հզվդ.):

ի Реализм.