[գոյական]
1. Սակավախոս լինելը, սակավախոսի բնավորություն:
2. Սակավ խոսելը, լռություն պահպանելը:

գ. Քչախոսություն, սակավաբանություն, նվազաբանություն, ւռասիրություն, լռակեցություն:

թյան Неразговорчивость.