[ածական]
1. Քիչ պետքեր՝ պահանջներ ունեցող, քչով բավարարվող: Սակավապետ մարդ:
2. Քիչ բան պահանջող, աճելու՝ զարգանալու համար մեծ խնամք՝ սնունդ չպահանջող: Սակավապետ ուռենի:
3. Համեստ, ոչ ճոխ: Սակավապետ ճաշ:
4. Ժուժկալ, զուսպ, զսպված կյանք վարող: Սակավապետ երիտասարդ:

ա. Քչակեր, սակավակեր, (Բզվդ.) պարզակեր. պարզակյաց, պակասաաետ, (բրբ ) չմչմակեր, տկեր, գառսադազ: ժուժնսո. սա1ւամաաահան9. քչապահանջ:

ա. Неприхотливый.