[չեզոք բայ]
1. Սահմանակից լինել, մեկ ընդհանուր սահման ունենալ:
2. (փոխաբերական) Շատ մոտ՝ մերձավոր լինել, միմյանց հետ սերտ կապ՝ առնչություն՝ հարաբերություն ունենալ: Այմ ճշգրիտ և հասարակական գիտություններից շատերը սահմանակցում են միմյանց:
3. (փոխաբերական) Նմանվել, մոտենալ, մերձավոր բնույթ ունենալ: ԱՄՆ-ում բիզնեսը վաղուց արդեն սահմանակցվում է քրեական հանցագործության հետ:

եց Граничить.