[ածական]
1. Լպրծուն, սայթաքելու մակերես ունեցող, այնպիսին, որի վրա դժվար է առանց սահելու կանգնել կամ քայլել, սահուն: Սայթաքուն սառույց՝ մայթ:
2. Այնպիսին, որ դժվարությամբ է իր տեղում մնում, սահող, գայթելու՝ սայթաքելու հատկություն ունեցող: Սայթաքուն ավազ՝ ձյունակույտ:
3. (փոխաբերական) Անհուսալի, անապահով, անվստահելի, վատ՝ անցանկալի՝ անախորժ հետևանքներով հղի: Սայթաքուն ուղի՝ ճանապարհ՝ ձեռնարկաթյուն:
4. (փոխաբերական) Երկիմաստ, կասկածելի: Վասակը սայթաքուն խոսք ասաց պարսիկ զորաբանակի շարժման նպատակավայրի մասին (Դ. Դեմիրճյան):
5. (փոխաբերական) Դժվարություններով և անորոշություններով լի, այնպիսին, որ պահանջում է մեծ զգուշություն և հմտություն: Սայթաքուն ասպարեզ:

տե՛ս Սահուն 1 նշան.;

ա. Скользкий.