[ածական]
1. Սիրտը մաշող, սիրտը տանջող, մեծ տառապանք պատճառող:
2. Սիրտը մաշող՝ մաշված, տառապած, մեծ վշտի ենթարկված:
3. Մեծ վիշտ՝ տառապանք արտահայտող:

ա. Սրտամաշուկ, սրտմաշուկ, սիրտմաշուկ, սիրտմաշուք:

ա. 1. Томительный. 2. Надорванный. ◊ Սրտամաշ անել надорвать сердце, душу. Սրտամաշ լինել надорваться, вконец измучиться.