[ներգործական բայ]
1. Բացել, փռել, բացելով գցել: Սփռոցը սփռել:
2. Տարածել, շուրջը՝ չորս կողմը ծավալել: Սփռում Է շուրջը իր շողերը ցուրտ (Վ. Տերյան):
3. Ցրել, ցրիվ տալ, շաղ տալ, ցողել: Զարկում Է պերճագեղ շատրվան, սփռում է վառ ծաղկանց մարգարիտ (Հ. Հովհաննիսյան):
4. Շրջապատին հաղորդել, արտամղել իր միջից, արտազատել: Բոցերը հաճելի ջերմություն Էին սփռում:
5. (փոխաբերական) Ցուցադրել, արտահայտել, դրսևորել (ի տես՝ ի հաճույս բոլորին): Բաբկեն
Ներսիսյանը... սփռելով իր տաղանդի մարգարիտները՝ վայելում Է մայրաքաղաքի հասարակայնության ջերմ սերը (Բ. Կարապետյան):
6. (փոխաբերական) Պատել, համակել, տարածելով պարուրել: Ահ՝ երկյուղ սփռել:
7. (փոխաբերական) Ցանել, շաղ տալ: Ոմանք արդեն կարմիր գինով ներկել Էին ճերմակ սփռոցներր, վրան աղ սփռել (Շիրվանզադե):
8. Ուղարկելով՝ առաքելով ամենուրեք հասցնել՝ տարածել՝ պատել: Նըսըրը եկել, գրավել Է Դվինը և յուր ասպատակները սփռել ամեն կողմ (Մուրացան):
9. (փոխաբերական) Պատել, ծածկել: Բոլորը գրկեցին և նրա երեսը սփռեցին համբույրներով (Րաֆֆի):
10. (փոխաբերական) Տարածել, բոլորին մատչելի դարձնել: Լուսավորություն՝ գրագիտություն սփռել:

նբ. 1. Տարածել, ծավալել, ձգել, փռել, պարզել, ճապաղել, մեկնել, արտասփռել: Ցնդել: 2. Զանձնել (լուրը): 3. Ցանել, ցրել, ցրվել, շաղ տալ:

ժողովել

եցի 1. Стлать, расстилать, разостлать. 2. Рассыпать, рассыпать.