սփռոցի, [գոյական]
1. Սեղանի վրա փռելու՝ սեղանը ծածկելու կտոր, սուփրա:
2. Առհասարակ՝ որևէ բանի ծածկոց, ծածկույթ:
3. (հնացած) Հատակին փռելու գորգ՝ կարպետ:

գ. 1. Ծածկոց, փռոց, սեղանածածկոց, նոհ (հզվդ.), (բրբ.) ձգոց, սուփրա: || Սփռոցակ, սփռոցիկ (փոքր): 2. Գորգ, կարպետ օթոց, ուղեգորգ, գորգուղի (հզվդ.):

ի 1. Скатерть. 2. Покрывало.