տաշտաքերի, տաշտաքերեր, [գոյական] (գավառական)
1. Փոքրիկ երկաթե թիակ՝ տաշտի կողքերին կպած խմորը քերելու համար, թաթակիշ:
2. (փոխաբերական) Ծնողների վերջին զավակը, ետնակ:

գ. (բրբ.) 1. Տաշտաքերի, տաշտաքերիկ, տաշտաքերիչ, տաշտաքերուկ, ակիշ, ակիշթաթ, ակշթաթ, թաթ, թաթակիշ, տաշտաքանդ: 2. (փխբ.) վերջնեկ, վերջինեկ, քւետինեկ, ետքինեկ, տաշտաքերանք, կրտպրտանք, կրտեպրտանք, քռթունցք, տաշտքերուկ, համրածին (կվդ.) (վերջին ծնունդ եղող):