1)

տոնի, [գոյական]
1. Որևէ նշանավոր իրադարձության՝ դեպքի ևն առթիվ կամ հիշատակին նվիրված հանդիսավորությունների օր: Մայիսմեկյան տոն:
2. (եկեղեցական): Ավանդությամբ կամ եկեղեցական օրենքով նշվող հանդիսավոր օր կամ օրեր որևէ իրադարձության՝ սրբի՝ մեծ գործի ևն հիշատակին: Վարդանանց տոն: Ծննդյան տոն:
3. Ընդհանուր ոչ աշխատանքային՝ ազատ օր կամ օրեր այդպիսի հանդիսավորությունների առթիվ: Այս տարի մայիսին 6 օր տոն է:
4. Նույնն է՝ Տոնախմբություն (1):
5. Մեկի անվանակոչության օրը և դրա առթիվ տեղի ունեցող հանդիսավորությունը (խնջույք, հանդես ևն):
6. (փոխաբերական) Բուռն ուրախություն, ցնծություն, բերկրանք: Այս գիշեր տոն է, հոգվույս՝ Կիրակի (Մ. Մեծարենց):

2)

տոնի, [գոյական]
1. Տե՛ս Ձայնաստիճան:
2. Արտահայտության՝ խոսքի ձև՝ եղանակ:
3. Խոսքի այս կամ այն երանգը:

գ. 1. Տոնախմբություն, տոնակատարության, հանդես, կացուրդ, ստնա խումբ (հզվդ.): 2. Տոնահանդես, շքահանդես, փառատոն, հանդիսաաոն: 3. Տարեդարձ, ամադարձ (հնց.) (ծննդյան կամ գործունեության): 4. Նավակատիք (հաստատության բացման առթիվ): 5. Հանդիսավորություն, խրախճանություն, անվանակոչություն: 6. Ազատ օր, ւհանգււտի օր, կիրակի:

1) ի 1. Праздник, празднество, торжество. 2. Именины. ◊ Մեր (ձեր, իմ, քո և այլն) փողոցում էլ տոն կլինի будет и на нашей (моей, твоей, вашей и т. п.) улице праздник.

2) ի Тон. ◊ Տոն տալ задавать, задать тон.