տուտի կամ տտի, [գոյական]
1. Կենդանիների՝ մանավանդ սողունների պոչ:
2. Զգեստի ծայր՝ քղանցք:
3. Կտորի՝ գործվածքի կամ որևէ այլ բանի ծայրերից ամեն մեկը:
4. Որևէ բանի սկիզբը կամ վերջը, պոչ, ծայր:

տես 1. ճյուղ: 2. Տտուն 1 նշան.:

գլուխ

տտի (բրբ.) 1. Хвост, 2. Конец, край, кончик. 3. Начало или конец, край (чего-л.). ◊ Տուտ ու տակ край, конец. Տուտը բաց անել начать, приступить (к чему-л.). Տուտը բացվել начинаться. Տուտը բռնել начать. Տուտը կտրվել кончиться. Տուտը որտեղ է կտրվելու чем кончится (что-л.).