[գոյական]
1. Հոգեկան վիճակ: Ուրախ՝ բարձր տրամադրություն:
2. Հակամիտություն դեպի մի բան, հակվածություն, մի բանի տրամադիր լինելը: Նա փորձում էր շոշափել խոսակցի տրամադրությունը:
3. Նկատառում, դիտավորություն: Ի՞նչ են հիմա քու տրամադրություններդ տիկին Զարուհիի նկատմամբ (Ե. Օտյան):
4. Իրավասություն, տնօրինություն: Վաղվանից մենք ծեր տրամադրության տակ ենք (Ս. Խանզադյան):
5. Մտայնություն, մտքերի՝ ձգտումների ուղղվածություն՝ միտվածություն: Անկումային տրամադրություն:
6. (հնացած) Կարծիք, դիտում, համարում: Պարսից տրամադրությամբ թաղումը դիտվում է իբրև մի հոգևոր խորհուրդ (Րաֆֆի):
7. (հնացած) Վիճակ, դրություն: Գործերի անհաստատ և փտած տրամադրություն (Րաֆֆի):
8. (խոսակցական) Որևէ բանի հակում, որևէ բանի հեշտությամբ ենթարկվելու հակվածություն, ընկալունակություն: Հիվանդանալու տրամադրություն:

գ. 1. Հակամիտություն, հակամետության, բարեհաճություն, հոժարության, պատրաստություն, հակվածություն: 2. Հոգեվիճակ, տրամադրաթէուն (հզվդ.), քեֆ (բրբ.):

թյան Настроение, расположение духа. ♢ (Մեկի) տրամադրության տակ գտնվել լինել быть, находиться в распоряжении (чьём, кого-л.). (Մեկի) տրամադրության տակ դնել давать, дать в распоряжение (чьё или кого,- чего-л.).