տրիոլետի, [գոյական] (գրականագիտություն)
Ութ տողանի բանաստեղծություն, որի 4-րդ և 7-րդ տողերը կրկնում են առաջինը, իսկ 8-րդը՝ երկրորդը, որով ամբողջ բանաստեղծությունն ունենում է երկու հանգ:

գ. (գրկն.) Եռա կրկնակ;