[գոյական]
Տրտմակից լինելը, ուրիշի տրտմությանը մասնակցելը, մեկի հետ տրտմելը:

գ. Ցավակցություն, վշտակցություն, սգակցություն, ողբակցութաւն, կարեկցություն, տխրակցություն: