[ածական]
1. Ցածր դիրք ունեցող, ցածր վայրում գտնվող՝ տարածվող: Ցածրադիր հովիտ:
2. Ցածր, գետնից ոչ զգաիորեն բարձր: Ցածրադիր թախտ:

ա. Ցածրանիստ:

բարձրադիր

ա. 1. Низменный, низкий (край, долина и т. п.). 2. Низкий (диван, тахта и т. п.).