ցանքի, [գոյական]
1. Հացահատիկ ցանած արտ:
2. Առհասարակ՝ որևէ բան ցանված տեղ:
3. Ցանելը:

գ. (գյուղտնտ.) 1. Ցանքս, վարուցանք. գարնանացան, աշնանացան. (հզվդ.) սերման,իք, սերմանահանություն, սերմնավար-ություն, սերմնացան ություն: 2. Տե ս Ցանքադաշտ:

ի Сев, посев.