ցուլի, [գոյական]
1. Չկռտած եզ, որ սովորաբար պահում են սերունդ բազմացնելու համար:
2. (փոխաբերական) Շատ ուժեղ մարդ:
3. (փոխաբերական, արհամարհական) Շատ գեր տղամարդ:
4. (փոխաբերական, անարգական) Արու (տղամարդու մասին):
5. (աստղագիտություն) Զոդիակի 12 համաստեղություններից մեկը:

գ. (կենդբ.) Ցլիկ; Զվարակ, ընջուղ, մոզի, բուզ (մատաղ), կալ (բրբ.): 8

ի Бык. ◊ Ցուլ առնել, Ցուլի գալ, Ցուլով գալ случаться, случиться (о корове.).