ցուցմունքի, [գոյական]
1. (իրավաբանություն) Վկաների՝ մեղադրյալի ևն դատարանում տված բացատրությունների ու տեղեկությունների ամբողջությունը ըստ գործի էության:
2. Տե՛ս Ցուցում:

գ. I. (իրավ.) վկայություն: 2. Հրահանգ, պատվեր, ցո-ւցում:

ի Показание. ◊ Ցուցմունք տալ давать, дать показание.