[ածական]
1. Փայլ ունեցող, փայլող:
2. Փայլ արձակող, շողեր՝ ցոլքեր՝ ճաճանչներ արձակող՝ տարածող:
3. (փոխաբերական) Շողշողուն, պսպղուն, պլպլուն:
4. (փոխաբերական) Պայծառ, վառ: Փայլուն ծաղկունք:
5. (փոխաբերական) Ուրախ, ուրախությունից պայծառացած, ուրախություն արտահայտող: Անցնում են... ուսանողները... փայլուն դեմքերով (Ավ. Իսահակյան):
6. (փոխաբերական) Հիանալի, գերազանց, շատ հաջող՝ լավ: Նա փայլուն կերպով ավարտեց համալսարանը և անմիջապես ընդունվեց ասպիրանտուրա:
7. (փոխաբերական) Պարզ, ջինջ, հստակ: Երկնքի փայլուն կապտության մեջ վառվում էին աստղերը:
8. (փոխաբերական) Լավ, երջանիկ, ուրախալի: Ապագան փայլուն ու հիանալի կերևար (Գ. Զոհրապ):
9. (փոխաբերական) Փառահեղ, փառավոր, հոյակապ: Փայլուն հաղթանակ:
10. (փոխաբերական) Բարձր, բարձրաստիճան: Փայլուն տիտղոսներ:
11. (փոխաբերական) Շքեղ, պերճ, ճոխ, հարուստ: Փայլուն կահավորություն:
12. Փայլ տված, ներկելով՝ լաք քսելով՝ օծանելիքով փայլեցրած:

ա. 1. Շոշոդուն, պաղպաջուն, պսպղուն, պսպղան, պայծառ, շողուն, փալլկստւն, փայլփլուն, փողփողալն, ճաճանչագեղ, լուսավոր, յտաափայլ, լուսաճաճանչ, բոցաճաճանչ, լուսապայծառ, (հզվդ.) փաղփյունափայլ, փաղփաղուն, փայլածուն, փայլակուն, ցոլուն, շողազարդ, շողանման, շողանշույլ, նշուլազարդ, փայլակերպ, փայլակւիր, փայլկստավոր, փայլողական, փայլակնանշույլ, փայ- . յյակնապայծառ, բազմափայլ, հոգնափայլ, բոցկլտան, պաղապանծ, պաղապանծական, պայծառատիպ, (բրբ.) պլպլան, պլպլուն, պլսթրան, պլսթրուն, պլատան, պլպստան, պլատրուն, պօւպլտւն, պսպղտուն, պծղտուն, պծռտան, պճլկան, պճլտուն, շաղաղ, ճլպըս- տուն, ճլւպստան, փայլփստան, փլփլան, փըլ- փըստան, այլուն-փայլուն, ճլպրուն, ժխտուն, թրծան, սլվլիկ, պեծկլաան, պեծկլտուն, պեծպեծ; 2. Ղառվռուն, փարփառ (աչքեր): 3. (փխբ.) Փառավոր: 4. (փխբ.) Հաջող (պատասխան, աշխատանք): 5. (փխբ.) Հաջողակ (աշակերտ): 6. (փխբ.) Խոստումնալից (ապագա):

անփայլ, անշուք

ա. Блестящий.