փայտփորիկի, [գոյական]
Վառ ու խայտաբղետ գունավորված փետուրներով անտառային փոքրիկ թռչուն, որ սնվում Է ծառերի մեջ ապրող որդերով, բզեզներով և զանազան միջատներով, ծառկտիկ, ծառկուտուտ:

գ. (կենդբ.) Փայտվտր, կտցահար, վայրի կտցար, ծառկոտոտ, ծառկուտուտ, ծառկտտիկ, (հզվդ.) փայտատ, ձիական թռչուն, (բրբ.) ալաչակչակ, ծառծեծուկ, ծառծակող, ծառծակուկ, ծառկտուց, ծգան, ծառածակ:

ի (կենդբ.) Дятел.