[գոյական]
1. Փառատյաց լինելը, փառատյացի հատկությունը:
2. Փառատյացի արարք՝ վարքագիծ՝ գործելակերպ:
3. Ատելության՝ արհամարհանքի զգացում փառքի ու փառասիրության նկատմամբ:

թյան Нелюбовь к славе, к тщеславию.