փորքաշի, փորքաշներ, [գոյական] (ժողովրդական)
1. Կաշվե կամ ամուր ու հաստ կտորի լայն շերտ, որ գրաստի փորի տակով անց կացնելով կապվում Է թամբին կամ համետին՝ դրանք պինդ պահելու համար:
2. (հնացած) Երեխային ընկնելուց ապահովելու համար օրորոցի վրայով ու տակով անցկացնելով կապվող գոտու նման լայն երիզ, կապան:

գ. Թափտուր, թամբակալ, քաշիկ (ձիու, էշի, ուղտի Համետի գոտի):

ի (բրբ.) Подпруга.